zapały swe ostudź i żądzę swą schłódź
i wzwodów swych nie wzwódź i wstrzymaj swą chuć
co może się zepsuć to musi się psuć
co czułam gdyś bódł przestałam już czuć
więc proszę się nie trudź lecz raczej stąd pódź
i więcej mi nie słódź i nie mnie już łudź
[Por. kuź-49.]